KREW CHRYSTUSA - codzienne rozważania na lipiec

Lipiec to miesiąc, który chrześcijańska pobożność tradycyjnie poświęca tajemnicy przelań Krwi Chrystusa. Wybrana w tej książce metoda, na wzór „liturgii słowa”, odzwierciedla powszechne nastawienie przyjęte przez Kościół w naszych czasach. Wszystko to zostało ubogacone rozważaniami Ojców Kościoła i świątobliwych pisarzy, co zawsze stanowiło skarb, z którego można było czerpać przez wieki.

Fragment z książki:
WPROWADZENIE
Każde wydarzenie zbawcze musi być przeżywane w swojej całości. Może to spowodować pewne zawahanie się w akcentowaniu okresu całkowicie poświęconego rozważaniu jakiejś tajemnicy. Nie chcemy jednak w tych rozważaniach wskazywać na pewien czas, który ma pomóc wiernym w ukierunkowaniu na te tajemnice naszego zbawienia.
Lipiec może zatem w sposób bardzo dobry stać się właśnie takim czasem, który to chrześcijańska pobożność tradycyjnie poświęca tajemnicy przelań Krwi Chrystusa.
Wybrana tutaj metoda, na wzór „liturgii słowa”, odzwierciedla powszechne nastawienie przyjęte przez Kościół w naszych czasach. Wszystko to zostało ubogacone rozważaniami Ojców Kościoła i świątobliwych pisarzy, co zawsze stanowiło skarb, z którego można było czerpać przez wieki.

1 LIPCA
Zbawienie we Krwi Chrystusa

Ceną naszej wolności jest Krew Chrystusa, Baranka paschalnego, przeznaczonego od wieków przez Boga Ojca, w którym ustanawia On swój nowy lud wierzących, lud Nowego Przymierza.

Z Pierwszego Listu św. Piotra Apostoła:

Jeżeli bowiem Ojcem nazywacie Tego, który bez względu na osoby sądzi każdego według uczynków, to w bojaźni spędzajcie czas swojego pobytu na obczyźnie. Wiecie bowiem, że z odziedziczonego po przodkach waszego złego postępowania zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy. On był wprawdzie przewidziany przed stworzeniem świata, dopiero jednak w ostatnich czasach objawił się ze względu na was. Wyście przez Niego uwierzyli w Boga, który wskrzesił Go z martwych i udzielił Mu chwały, tak że wiara wasza i nadzieja są skierowane ku Bogu.
(1 P 1, 17-21)

Refleksja

Gdy nadeszła pełnia czasów, Bóg posłał nam Tego, który był zapowiadany przez proroków i oczekiwany przez wszystkich sprawiedliwych Starego Testamentu. Jezus przyszedł wypełnić plan zbawienia.
Grzech powoduje ową przepaść pomiędzy człowiekiem a Bogiem, którą tylko On sam, Bóg Nieskończony, może wypełnić. Niewola grzechu jest najbardziej smutną rzeczywistością: zakłóca pokój, a blask światła zmienia w ciemności. To właśnie grzech sprawia, że czujemy strach przed śmiercią.
Syn Boży, przez swoją Krew zbawia człowieka, podarowując mu na nowo blask Bożej godności. W ten sposób człowiek zostaje włączony w rodzinę Bożą i staje się w niej, pod ojcowską opieką Boga, krewnym Jezusa Chrystusa.
Wykupienie z niewoli przez Krew Chrystusa, jako Baranka niepokalanego i bez grzechu, pochodzi z odwiecznego planu Ojca, który w ten sposób ustanawia swój nowy lud wierzących, lud Nowego Przymierza.

Z komentarza św. Bedy Czcigodnego, kapłana,
do 1 Listu św. Piotra Apostoła:

Piotr Apostoł nazywa chrześcijan królewskim kapłaństwem (1 P 2, 9) ponieważ są zjednoczeni w Ciele Tego, który jest Najwyższym Kapłanem i prawdziwym Królem, który jako Król daje im królestwo, a jako Kapłan oczyszcza ich z grzechów ofiarą swojej Krwi. Nazywa chrześcijan królewskim kapłaństwem, aby wciąż sobie przypominali o nadziei królestwa wiecznego i zawsze składali Bogu ofiary swego nieskazitelnego postępowania.
Św. Piotr nazywa ich również narodem świętym, ludem przeznaczonym Bogu na własność, nabytym Krwią naszego Zbawiciela, tak jak kiedyś w Egipcie lud Izraelski został wybawiony przez Krew baranka.
Te starożytne dzieje narodu wybranego powinny być wypełnione, w znaczeniu duchowym, przez nowy Lud Boży. Jak ci, którzy przez Mojżesza byli wybawieni z niewoli egipskiej, po przejściu przez Morze Czerwone i zatopieniu wojsk Faraona, śpiewają Bogu pieśń zwycięstwa, tak też trzeba, abyśmy i my, dostępując odpuszczenia grzechów w chrzcie św., godnie składali Bogu dzięki za niebiańskie dobra.

Prośby

Z wdzięcznością wznieśmy naszą modlitwę i wołajmy: Dziękujemy Ci, Panie.

Za to, że oddając się w ofierze, uwolniłeś nas od wszelkiej nieprawości, aby nabyć dla siebie nowy lud wierzących, pełen zapału w czynieniu dobra: Dziękujemy Ci, Panie.
Za to, że przez swoją Krew nabyłeś nas dla Boga z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu: Dziękujemy Ci, Panie.
Za to, że stałeś się ofiarą za nasze grzechy: Dziękujemy Ci, Panie.

Boże wszechmogący, który ustanowiłeś Chrystusa Zbawicielem świata, wyzwól nas z wszelkiego zła mocą Jego Krwi. Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

2 LIPCA
Nowe Przymierze we Krwi Chrystusa

W wieczór Wielkiego Czwartku Jezus ustanawia nowy obrzęd, przez który Bóg zawiera wieczne przymierze z całą ludzkością.

Z Ewangelii św. Mateusza

A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił [napoju] z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego»
(Mt 26, 26-29)

Refleksja

Odpowiedzią na grzech, który był wykroczeniem przeciw Bogu, jest Jezusowy dar ofiary pojednania. Jednakże Jezus nie ofiaruje tylko „czegoś”, ale samego siebie. On jest owym Sługą Pańskim, który dźwiga na ramionach ciężar grzechów całej ludzkości; On jest Tym, który odkupił i pojednał ludzi z Bogiem Ojcem przez ofiarę swojego życia, ustanawiając w ten sposób Nowe Przymierze w swojej Krwi – przymierze wieczne.
Kiedyś, na pustyni Synaj, krew zwierząt przypieczętowała przymierze Jahwe z Jego ludem; teraz na krzyżu to Krew Jezusa, ofiara doskonała, pieczętuje nowe przymierze między Bogiem a ludźmi, zapowiadane od dawna przez proroków.
Jezus jest Tym, który wypełnia misję zbawienia wszechświata. Jego życie zostało zniszczone dla dobra wszystkich, aby wszyscy zostali uwolnieni od tego, co rujnuje i niszczy życie. On ofiarował swoje życie, nie żądając nic w zamian, nie oczekując żadnej korzyści. W ten sposób Jezus zapoczątkowuje długą listę duchowych darów, które – przez zatwardziałość ludzkiego serca i egoizm – są niestety zbyt często niewykorzystywane.
Obecność Krwi Chrystusa pozostaje zawsze największym znakiem obecności miłości Bożej.

Z komentarza św. Jana Chryzostoma, biskupa,
do Listu do Hebrajczyków 9, 11-23 (Homilia 16)

Powiedz mi: czy nie dlatego Mojżesz skropił księgę przymierza i lud, że tamta krew i inne ryty były typem tej Krwi Przenajdroższej, zapowiedzianej już wtedy? A dlaczego uczynił to hizopem? Ponieważ będąc gęstym i miękkim, mógł zostać nasiąknięty krwią. A dlaczego woda? Również ona, aby symbolizowała oczyszczenie. I dlaczego wełna? Również ona, bo była używana, aby przechowywać krew. Widać tutaj, że krew i woda są tym samym: i rzeczywiście, chrzest jest symbolem Jego męki.
Tamte przedmioty nie sprawiały ani doskonałego oczyszczenia, ani doskonałego odpuszczenia grzechów. Tymczasem Chrystus mówi: To jest moja Krew Nowego Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Te słowa Chrystusa, nasączone krwią, w miejsce hizopu, skrapiają wszystkich. Tutaj oczyszczenie jest duchowe, wchodzi głęboko w duszę i oczyszcza, ale nie w sposób prosty, skrapiając ją tylko, ale wręcz jak źródło, które nawadnia nasze dusze.

Prośby

Dziękując Bogu, który w Chrystusie dał nam przebaczenie grzechów i nadzieję zbawienia, wznieśmy naszą modlitwę i wołajmy: Ofiarujemy Ci, Ojcze, Najdroższą Krew Jezusa Chrystusa.

Za przyjście Twojego Królestwa miłości na całej ziemi, za kapłanów i cały Lud Boży: Ofiarujemy Ci, Ojcze, Najdroższą Krew Jezusa Chrystusa.
Za wszystkich cierpiących: Ofiarujemy Ci, Ojcze, Najdroższą Krew Jezusa Chrystusa.
Ty ustanowiłeś nowe i wieczne przymierze w swojej Krwi, przelanej za nas; spraw, byśmy kierowani przykazaniem miłości, pozostali wierni temu przymierzu: Ofiarujemy Ci, Ojcze, Najdroższą Krew Jezusa Chrystusa.

Boże Wieczny i Wszechmogący, spraw, byśmy przylgnęli do Chrystusa, Pośrednika Nowego Przymierza i z wiarą uczestniczyli w ofierze ołtarza, gdzie odnawia się przelanie Jego Krwi. Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.